Allereerst onze excuses voor dit late bericht. De oorzaak hiervan is als volgt.
Toen Mart op 28 december in Zorgcentrum Bunninchem stierf aan een longontsteking volgde op dit overlijden geen begrafenis, omdat zij besloten had haar lichaam ter beschikking te stellen aan de wetenschap. Alleen haar naaste bekenden kregen persoonlijk bericht. Haar zonen organiseerden in februari een bijeenkomst in Bunnik om Mart waardig te gedenken.
De bijeenkomst vond plaats op 11 februari jl. in de Oude Dorpskerk te Bunnik, waar zowel door haar twee oudste zoons als door zes Bunnikers een warm afscheidswoord werd gesproken, terwijl de vaste kern musici van Kromme Rijn Kamerconcerten tussendoor live kamermuziek speelde waar Mart van hield.
Mart Kellerman-Boonstra werd geboren in Rotterdam, op 27 maart 1928. In december 1967 kwam zij met haar drie zonen wonen aan de Wilhelminastraat 6 te Bunnik. In de 56 jaren die zij daarna in Bunnik doorbracht heeft zij zich met grote inzet nuttig gemaakt voor allerlei mensen en belangen binnen de Bunnikse samenleving.
Als in onderwijskunde afgestudeerd pedagoog was zij primair geïnteresseerd in de jeugd, uiteraard vooral toen haar eigen kinderen nog aan het opgroeien waren. Zoon Jeroen memoreerde hoe zij in de jaren zeventig de oude Barbaraschool om wist te toveren tot ‘Open Jongerencentrum Bunnik’, omdat er na school elders niets voor jongeren in Bunnik te beleven was.
Zij hield er ook van om de allerjongste kinderen dingen te leren. Hierdoor werd zij, aldus Edward Mac Gillavry op 11 februari, in 1991 mede-oprichter van Gilde Bunnik. Gilde Bunnik bemiddelde tussen vrijwilligers en mensen met een vraag, maar organiseerde ook kleine en grotere projecten. Een mooi voorbeeld van een project van Mart daarin was ‘Jong-Oud’, waarbij kleuters van het toenmalige Kinderdagverblijf “Het Hulstbosje” wekelijks op bezoek gingen bij senioren van Zorgcentrum Bunninchem om samen te spelen. Mart was er, aldus Mac Gillavry, meester in om voor dit soort projecten subsidie te verwerven. Ze maakte projectplannen waarvan iedereen dacht dat het nooit zou lukken. Maar het lukte Mart wel!
Deze vasthoudendheid bleek ook uit de woorden van Nancy Braithwaite, de klarinettiste achter de Kromme Rijn Concerten, die memoreerde hoe zij Mart midden in de jaren negentig van de 20ste eeuw eens polste over de mogelijkheid om Kamermuziekconcerten in Bunnik te organiseren. Mart zag hier ogenblikkelijk het nut van in, associeerde zich met Nancy en haar gezin, en rustte niet voordat in 1996 de Stichting Kromme Rijn Concerten van start ging. Jarenlang zorgde Mart voorafgaand aan de concerten voor een muzikale vormingsles door Alice van Rossem voor alle bezoekers van het concert; annex organiseerde zij echter ook een activiteit voor de Bunnikse kleintjes, plus – aansluitend – gratis toegangskaartjes voor deze allerjongsten. Zij bleef deze opzet, de Kamerconcerten én alle erbij betrokken musici trouw tot aan haar dood. Rosanne Fabius, de dochter van Prunella Pacey (altviool) en Guus Fabius (cello), bedankte Mart voor deze loyaliteit met een prachtig gezongen lied.
Toen het gemeentebestuur in 2001 straffe bezuinigingen voorstelde op 4 terreinen, waarvan de muziekschool, het zwembad en de bibliotheek het voornaamst waren, was Mart degene die meteen inzag dat deze organisaties niet apart, maar gezamenlijk moesten reageren richting B&W. Zij kende ook heel veel mensen uit de groepen die zouden worden getroffen en had alle contacten om de mensen zover te krijgen dat zij een heuse gezamenlijke protestoptocht hielden in Bunnik. Toen leerde ook Aantje Leeuwis, Raadslid voor P21, haar kennen. Zij stapte met enige aarzeling op Mart af, om haar te vragen lid van de fractie te worden in de volgende periode. Mart was toen al in de 70! Maar Mart zei meteen volmondig “ja”. Ze wilde graag zien of ze via het raadslidmaatschap nog meer zou bereiken dan met al haar commissie- en vrijwilligerswerk. Jaap Dekker, die met haar in de Raad heeft gezeten, oordeelde “dat zij in die jaren de fractie op een linkse koers heeft weten te houden.” Hij roemde haar ijver; ze had altijd alle stukken gelezen en was zeer gedetailleerd in haar kennis van de diverse dossiers.
Haar gedetailleerde kennis speelde haar echter ook wel parten: ze kon zich moeilijk houden aan de 3 minuten spreektijd die haar vergund waren. Anderzijds, zo zei Jaap, respecteerden de andere fracties haar om de diepgang in haar argumentatie. Ze lieten haar uitspreken! Aantje Leeuwis stelde dat Mart tijdens haar Raadslidmaatschap uit Zweden het idee van ‘het Kulturhuus’ heeft geïmporteerd en in Bunnik op de agenda gezet. Dit is gerealiseerd in de gedaante van de Kersentuin op Het Scholeneiland. Al worden de gezamenlijke ruimtes in deze Multi Functionele Acccomodatie niet zo gebruikt als in Zweden, omdat in de periode na Mart onmiddellijk de beheerdersfunctie uit het concept werd wegbezuinigd: een MFA als de “Kersentuin“ was er zonder Mart Kellerman nooit gekomen.
In de nadagen van Gilde Bunnik werd de opvang van vluchtelingen (voor wie geen moeite Mart teveel was, zoals overtuigend werd gememoreerd door Anneke Visser van Vluchtelingenwerk) steeds belangrijker voor haar, evenals het Taalcoachproject. In wekelijkse gesprekken werden anderstaligen door taalcoaches geholpen de Nederlandse taal machtig te worden. Mart was in die tijd taalcoachcoördinator. Ze koppelde de anderstaligen aan taalcoaches. Immers, spreek je de taal, dan kun je jezelf toch redden?
Daarna volgden nog tal van andere vrijwilligersprojecten: de inrichting van haar wijk, het verkeer in Bunnik, de huisvesting voor ouderen met dementie die resulteerde in “De Weijer”, waar door ondergetekende iets over werd verteld.
De schier onvermoeibare Mart was voor mij persoonlijk ook allereerst een vriendin. Ik zag haar als een ‘mensen-mens’, met een groot hart voor minderbedeelden. Voor hen streed ze op haar totaal eigen manier: dwingend, wijdlopig, vasthoudend en trouw. Ze liet pas los als ze opnieuw een zaak voor een ander mens had gewonnen.
Mensen als Mart Kellerman zijn zeldzaam. P21 heeft het voorrecht gehad haar als Raadslid te kunnen inzetten.
Cecile aan de Stegge,
Bunnik, 29-2-2023